Dwa lata temu miałem okazję przetestować najbogatszą wersję Isuzu D-MAX – LSX z dodatkową zabudową paki. Wyglądał trochę jak jeżdżący dom, ale i tak polubiłem go od pierwszego wejrzenia. Kilka tygodni temu kolejny D-MAX zawitał na redakcyjny parking. Tym razem nie był skonfigurowany w najbogatszej wersji, ale za to wyglądał fenomenalnie.

Kiedy dowiedziałem się, że do naszej redakcji zawita siedmioosobowy, rodzinny van, od razu przez głowę przemknęła mi myśl o rodzicach podwożących swoje pociechy do szkoły w „pudełkowatych” autach z klekoczącym dieslem pod maską. Tym większe było moje zdziwienie, kiedy na redakcyjnym parkingu zobaczyłem zgrabnie wyglądającego Grand Scenica z niewielkim silnikiem benzynowym 1.2 TCe. Chcąc w pełni przetestować możliwości tego auta wybrałem się nim w kilkusetkilometrową podróż do Wilna. A ponieważ nie mam gromadki dzieci, zabrałem ze sobą grupkę przyjaciół i sporą ilość bagażu.

Do jednych nowości ludzie podchodzą z natychmiastowym entuzjazmem, do innych z długotrwałą rezerwą. Auta hybrydowe są tego dobrym przykładem. Do 2014 roku na całym świecie sprzedano już ponad 9 milionów hybryd, pojazdy te zajmują czołowe miejsca w wielu rankingach bezawaryjności, a ich właściciele najczęściej są z nich zadowoleni. Pomimo tego w Polsce hybryda to często temat nieznany, a nawet budzący nieufność, lub traktowany jako niszowy wymysł ekologów. W polskich realiach większość kierowców hybrydy nie prowadziła nigdy, co za tym idzie opinie na temat tych pojazdów są najczęściej czysto teoretyczne, nie podparte własnym doświadczeniem. W efekcie wiele osób nie wie czego się po takim aucie spodziewać. Czas by na naszych łamach pojawiło się coś na ten temat: przed Państwem Toyota Auris Hybrid. Będzie to test nietypowy, bo skupi się przede wszystkim na układzie napędowym. Znajdą tu też Państwo całą masę naszych spostrzeżeń na temat tego jak jeździ się autem hybrydowym. Zapraszamy.

Jeśli ktoś chce pokaźnych rozmiarów pamiątkę z Maroka, nie musi nawet tam jechać. Wystarczy udać się do salonu Dacii i zakupić produkowanego w Tangerze Dokkera. A jest to pamiątka pojemna: przewiezie się nim co najmniej tyle bagażu, co marokańskim wielbłądem. Wielbłądy mają jednak tą wadę, że śmierdzi im z pyska. Trzeba więc sprawdzić, czy i Dokker nie ma jakiś wstydliwych tajemnic. Zapraszamy do testu osobowej wersji Dokkera.

Jaką pojemnością bagażnika może się pochwalić stary król kompaktów Golf IV? Odpowiedź brzmi 330 litrów. A jaką może nowa Fabia, auto klasy B? Również 330 litrów. Nieźle, doczekaliśmy czasów, kiedy klasa B dogoniła niektórymi wymiarami dawne kompakty. To dobrze, bo przeciętny wzrost człowieka zwiększa się z pokolenia na pokolenie. A co jeszcze ciągle wzrasta? Człowiek to pikuś, prawdziwy przykład wzrostu widać przy dystrybutorach, a nie chodzi niestety o ich wysokość, lecz wysokość tego, co pokazują na wyświetlaczach. Dziś w teście przedstawiamy na to potencjalne remedium, coś w sam raz dla tych, którzy chcą jeździć najtaniej: najnowsza Fabia 1.0 MPI z instalacją LPG. Bardzo nas ciekawiło, co potrafi nowa generacja przeboju z Czech w jej podstawowym wydaniu silnikowym. Samo auto wyraźnie urosło, więc gdyby okazało się, że ten motor potrafi nim choć trochę poruszyć, byłaby ciekawa alternatywa dla chcących oszczędzić.