Stworzenie koncepcji minivana przypisuje się Amerykanom, ale pełnej popularyzacji w europejskim wydaniu dokonali na naszym kontynencie Francuzi. Amerykanie zaproponowali duże auta, będące w zasadzie osobowymi furgonektami, i tak na naszych drogach pojawił się Chrysler Voyager. Francuzi przystosowali amerykańską propozycje do europejskich realiów -jakże by inaczej, poprzez odchudzanie- i w roku 1996 rynek szturmem zdobył Renault Scenic. A Niemcy? Nasi sąsiedzi zza Odry zareagowali na bieg wydarzeń ze spokojem: na rynku pojawiły się ich propozycje na większego vana, przede wszystkim bliźniacze modele VW Sharan i Ford Galaxy. Ale największym wyzwaniem pozostał Scenic, którego sukces w drugiej połowie lat dziewiećdziesiątych był oszałamiający. Trzy lata zajęło Niemcom zaprezentowanie czegoś, co ten sukces nieco przyćmiło. Osiągnięcie te przypadło Oplowi, który zaprezentował samochód z rewolucyjną koncepcją trzeciego rzędu siedzeń, które można było sobie „wyczarować” z podłogi bagażnika. To było novum, a dziś prezentujemy Państwu jego trzecią generację –Opla Zafirę Tourer.

Codzienne życie, nawet te zimowe, potrafi być inspirujące. Inspirację tą można odnaleźć nawet podczas zakupów, na przykład w przyjacielskiej rywalizacji znanych i lubianych Pascala i Okrasy. I tak oto, w ramach "Tygodnia francuskiego" w naszej redakcji proponujemy Państwu dwie podobne, a jakże różne zarazem potrawy znad Sekwany. Rywalizując o miejsca na Państwa stole....znaczy w garażu, przedstawiamy do skosztowania dwa dwa smakowite samochody. Redaktor Zaleski proponuje dziś Peugeota 208 w oleju diesla, zaś Redaktor Dziekoński serwuje Renault Clio IV z polewą benzynową. Oba dania są jeszcze ciepłymi (chociaż Clio jak widać jest raczej na zimno), nowoczesnymi wersjami dobrze znanych przepisów. Oba też są raczej lekkie, więc, jak ofertę salonową, nie powinny powodować żadnej niestrawności w portfelu. Zapraszamy więc do odcinka 208 kontra Clio. Bon Appetit!

Renault Clio przybyło do nas „prosto z raju” już po raz czwarty. Pierwszy raz miało to miejsce w roku 1990 wraz z premierą Clio 1. Następnym razem było to w 1998, a potem w 2005. Wszystkie trzy generacje odniosły sukces, wszystkie były nowoczesnymi i dość niezawodnymi samochodami. Każda generacja miała też szeroką gamę silników, na której szczycie stały jednostki sportowe, czyniące z tych samochodów najszybsze wozy klasy B, mogące czynić przyśpieszeniowy pogrom na każdej szosie, rywalizując z niemal każdym. Wystarczy wspomnieć Clio 1 Williams, Clio 2 Sport z silnikami 2.0 i 3.0 V6 umieszczonym centralnie z tyłu, czy Clio 3 RS 2.0, która –mimo braku doładowania- przekroczyła moc 200 KM.  Te wersje małego Renault są więc dobrze znane wszystkim miłośnikom „Hot-Hatchów”: do zadziwiania konkurencji na zielonym świetle te auto nadaje się jak żadne inne, a co potrafiło Clio na rajdach najlepiej pokazują filmiki z francuską legendą tej dyscypliny –Jean Ragnottim. Tymczasem, pożegnaliśmy niedawno rok 2012, a przyniósł on nam nową, czwartą generację modelu. Opinii o nim jest dużo i nie zawsze są zbieżne, wzieliśmy więc po lupę model TCE 90 –największą benzynową nowość- i odpowiadamy na pytanie, jakie na prawdę jest Clio IV?

Francuzi słyną z produkcji małych, zwinnych miejskich aut, a modele Peugeota z „dwójką” na początku są tego najlepszym przykładem. Modele 205, 206, czy 207 zawsze cieszyły się dużą popularnością. W ubiegłym roku światło dzienne ujrzało kolejne autko spod znaku lwa – 208. Czy najnowszy model będzie kontynuować sukcesy swoich poprzedników? Zapraszamy do lektury testu Peugeota 208 1.6 e-HDI w wersji Allure.

Koreańska marka SsangYong po powrocie na polski rynek motoryzacyjny pod koniec 2010 roku zaprezentowała trzecią generację modelu Korando. Mały SUV spod znaku „Bliźniaczych Smoków” miał być konkurencją dla Kii Sportage  i Hyundaia ix35. Korando jest obecnie jednym z dwóch aut oferowanych przez koreański koncern. Drugim modelem jest Actyon Sports, którego testowaliśmy parę miesięcy temu. Do testu otrzymaliśmy Korando z dwulitrowym silnikiem benzynowym w wersji wyposażenia Sapphire.